Even voorstellen
Die vraag is me al vaak gesteld.
Het werken met kinderen is het liefste wat ik doe. Ja, ik heb zeker genoten van het ‘juf’ zijn, en heb menig klas met tranen in mijn ogen laten gaan…
Maar als je steeds minder tijd krijgt om daadwerkelijk juf te mogen zijn, en steeds meer administratieve taken krijgt, lijkt het alsof het kind op de tweede plaats komt. En dat staat me dus tegen.
Tijd
Te weinig tijd kunnen geven aan de kinderen die het moeilijk hebben, omdat ze de stof maar niet onder de knie krijgen. Maar ook geen tijd voor die kinderen die met tegenzin naar school komen omdat er geen uitdaging wordt geboden; het kind beheerst de stof al lang, en het extra werk is ook niet interessant meer… Wat het probleem ook is; je ziet gebeuren: kinderen raken hun motivatie kwijt, doen ongeïnteresseerd, worden onzeker, en vaak leidt het tot faalangst of erger.
Inmiddels heb ik ruime ervaring in het onderwijs; ik heb voor de klas gestaan in Rotterdam, Dordrecht, Ridderkerk en Sliedrecht, en heb ik bijles mogen geven voor bijlesbedrijven en particulieren in Papendrecht, Alblasserdam en Barendrecht. Alle mogelijke oorzaken voor problemen zijn aan bod geweest; ADHD, ASS (autisme), dyslexie, concentratiestoornissen, en meer. Soms hebben kinderen grote leerachterstanden, of begeleid ik kinderen uit het SO. Maar ook als er voor één vak net te laag gescoord wordt, om een bepaald niveau te behalen, help ik graag!
Ik heb alle groepen van het basisonderwijs les mogen geven, en weet dus welke stof ze in welk jaar krijgen aangereikt. Ik weet waar ze mee aan het oefenen zijn, en wat ze inmiddels moeten beheersen, wanneer de verschillende Cito's zijn, of andere toetsen zoals de Route 8 en IEP, en welke stof gevraagd mag worden. Dat is handig!
Bijleren
Wat ik van bijles vind?
Een kans om een kind dat het (even) niet meer ziet zitten, dat steuntje in de rug te bieden om er weer bovenop te komen.
Het kind weer laten geloven in zichzelf.
Het draait om het kind, altijd.
Het kind is toch degene die het moet doen. Mooi dat ik degene mag zijn, die het kind verder kan brengen.
Zelf zit ik ook niet stil; ik ben graag op de hoogte van wat er in het onderwijswereldje speelt en vind het belangrijk zoveel mogelijk te kunnen bieden aan de kinderen.
Inmiddels heb ik op onderwijsgebied dit mogen bereiken:
- Bachelor of Education bevoegdheid voor VMBO, HAVO en VWO voor de Nederlandse taal.
- Kindercoach
- Coach beelddenken
- Faalangstreductie- en weerbaarheidstrainer
- Coach HSP (high sensitive person - hooggevoeligheid)
- Coach ADHD
- Autismecoach
- Lichaamstaalexpert
Ik ben bezig me te specialiseren op het gebied van dyslexie. Als dat gelukt is, heb ik vast alweer een andere studie op het oog, want…. er is nog zoveel te leren!
Resultaten? Altijd!
Soms gaat het met hele kleine stapjes, misschien even stilstaan, om daarna weer sprongen te maken. Hoe dan ook, heel veel voldoening.
En de dankbaarheid van de ouders, die is ook fijn om te ervaren. Vaak ben je een soort laatste strohalm; ouders hebben meestal al van alles geprobeerd voordat ze de stap zetten om bijles te beginnen. Heerlijk om te zien dat ouders ook wat meer rust krijgen, omdat ze zien dat het werkt!
Hoe dan?
Het kind op de eerste plaats; wat snap je niet / wat wil je leren?
Het kind uitdagen om weer te proberen; soms heeft het zelf de moed al opgegeven, en dan is het mijn taak om het weer te laten geloven in zichzelf.
Het kind gaat ervaren hoe fijn het is om de stof te begrijpen, en kan zichzelf motiveren om door te gaan. Voor dat alles heb je maar één ding nodig: Wilskracht!